Λαπαροσκόπηση
Η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική έχει αλλάξει τον τρόπο σκέψης και την φιλοσοφία της χειρουργικής σαν κλάδο τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιώντας πρωτοποριακά συστήματα τεχνολογίας και απεικόνισης που ελαχιστοποιούν πολλούς από τους κινδύνους που άλλοτε αντιμετώπιζε ένας ασθενής.
Η λαπαροσκόπηση (λαπάρα = κοιλιά + σκοπώ = βλέπω), ένα από τα ορόσημα της γενικής χειρουργικής του 20ου αιώνα, αποτελεί μία μέθοδο χειρουργικής επέμβασης, που ξεφεύγει κατά πολύ από τα καθιερωμένα του κλασικού χειρουργείου. Πρόκειται για μία ενδοσκοπική τεχνική που με την χρήση αυτοφωτιζόμενης κάμερας, εισέρχεται στα κοιλιακά τοιχώματα του ασθενούς, ελέγχοντας και διαγιγνώσκοντας την φυσιολογία και την πλήρη λειτουργία των κοιλιακών οργάνων της γυναίκας, έχοντας μία σφαιρική εικόνα μέχρι την περιοχή του παχέος και λεπτού εντέρου. Η κοιλιά πριν από την παραπάνω διαδικασία φουσκώνεται με αέριο CO2.
Η επαναστατική αυτή μέθοδος, επιτρέπει στον γιατρό μία πλήρη εικόνα των ενδοκοιλιακών πυελικών οργάνων, από μικρές τομές που γίνονται από τον γιατρό σε συγκεκριμένα μέρη της κοιλιακής χώρας. Με την χρήση του λαπαροσκόπιου, μιας κάμερας που φέρει πηγή φωτός, διερευνώνται τα όργανα του ασθενούς. Οι οπτικοί φακοί του λαπαροσκοπίου είναι άμεσα συνδεδεμένοι με μία κάμερα, από την οποία ο γιατρός επιβλέπει και παρακολουθεί την μορφολογία και την φυσιολογία των οργάνων της γυναίκας, παρακάμπτοντας την γενική χειρουργική διάνοιξη της κοιλιάς με νυστέρι.
Η εδραιωμένη πλέον λαπαροσκόπηση έχει συνδεθεί με πολλούς κλάδους της ιατρικής. Ένας από αυτούς είναι η γυναικολογία, η οποία αντιμετωπίζει πλέον βασικές παθήσεις, όπως τα ινομυώματα, την ενδομητρίωση, τις κύστες ωοθηκών την παθολογία του χρονίζοντος πυελικό άλγους κ.α.